Brownsberg

Fa waka???

alles goed daar in het koude kikkerlandje?? Leuk om al jullie berichtjes te lezen en leuk om te horen dat jullie allemaal zo medelevend zijn. Tis hier nog steeds geweldig, maar dan ook echt heel erg leuk. Vooral na dit weekend ben ik een nog grotere fan van Suri geworden.
We zijn dus naar Brownsberg gegaan. Dit is een berg van ongeveer 500 meter hoog, dacht ik.. die aan het Brokopondo meer ligt. Kijk op de kaart dan kun je het meer haast niet missen.
We gingen met 26 personen, allemaal Nederlandse stagaires naar de berg. 22 vrouwen en 4 boys. Dik lachen dus. Op de heenweg zijn we eerst langs het plaatsje Brokopondo gereden. Klein dorpje dat aan de Suriname rivier ligt met een strandje, check de foto...
Daarna doorgereden naar het Brokopondo meer. Op de stuwdam gestaan en over het meer uitgekeken, was echt een plaatje.
Toen ging de tocht verder naar Brownsberg. Op 20 km voor de berg, zag ons busje ineens blauw van de rook. Motor lichtelijk defect. Daar sta je dan in de brandende zon, op een rode bauxiet weg, met de zon echt recht op je kop. Was een groot feest. Nieuwe bus geregeld en uiteindelijk kwamen we om 1700 op de bestemming aan ipv 1400.
Vanaf de berg had je uitzicht op het meer en dat was echt heel mooi. s'Avonds BBQ-en en enorm veel plaatselijke rum zuipen. Was een groot feest. We sliepen dus bovenop de berg met z'n allen in de hangmat. We waren niet echt gewaarschuwd voor de kou en wat was het koud....
Voordat we het tripje gingen maken, hadden we natuurlijk al het een ander over de brulapen gehoord. s'Nachts werd alles duidelijk. Iedereen werd wakker van een enorm gebrul, heel raar geluid eigenlijk. Niet te beschrijven, de brulapen dus. Was echt heel erg cool en ook best een beetje spooky. Lig je bovenop een berg, in een hangmat, met allemaal jungle geluiden om je heen, krekels, vogels, insecten, begint er in een keer een groep apen de hele berg bij elkaar te brullen. Was heel bijzonder. Oh ja en de sterrenhemel daar was ook echt onbeschrijvelijk. Ik ging slapen en waggelde naar onze slaapplek, toen keek ik toevallig omhoog. Was echt fucking impressive, zoveel en zulke heldere sterren had ik nog niet eerder gezien.
s' Ochtends verkleumd wakker geworden. Toen ben ik samen met een mede stagaire op de rand van de berg gaan zitten omwarmen in de zon. Met dus uitzicht over het meer, heerlijk ochtendzonnetje, jungle geluiden en kater.
Na het ontbijt zijn we tegen 10 uur aan onze wandeltocht naar de Irene val begonnen. Waren met zo'n 8 luitjes. De route ging redelijk bergafwaarts, over smalle bergpaadjes door de jungle. Onderweg slang gezien en heel veel van die kruip beestjes. Op ons pad kwamen we in een keer een ant trail tegen. Ik vond het helemaal geweldig en heb er een half uur naar gekeken. Het was ongeveer een spoor van 20 meter mieren, die allemaal een groen blaadje droegen. Het ging bij een boom omhoog en naar beneden en die boom was ook wel 10 meter hoog. Ze waren dus allemaal in de weer om de blaadjes vanuit bovenin de boom naar hun holletje te brengen 20 meter bergafwaarts. Was zeer fascinerend.
Verder gelopen en eindelijk waren we bij de waterval. Toen ik beneden kwam was ik een grote zweetplek. Dus kleren uit en verkoelen onder de waterval. Als er iets goed werkt tegen een kater, dan is het wel douchen in een supervette omgeving onder een waterval.
De tocht weer omhoog was heeel erg zwaar, maar we hebben het gered. Tegen 1530 naar huis gereden en maandag was het weer tijd voor stage.
Was echt een heel tof weekend en volgend weekend gaan we naar Jou Jou, weet niet hoe je het schrijft maar zo zeg je het. Moet ook heel leuk zijn en weer twee dagen. Nu met wat andere mensen, dus dat wordt vast weer errug leuk.
Bekijk de foto's en verbaas je over de schoonheid van Suriname. En de langverwachte foto's van de huisgenootjes komen d'r aan.

Voor nu tot later en groeten vanuit het, nog steeds, zonnige Suriname.

Maarten